CAMP 1

Wakacje. To przepiekny czas. Cieplo i milo. Dlugie dni i cieple, krotkie noce. Czego jeszcze potrzeba do szczescia? No tak, ale jak sie ma dzieci, to trzeba cos z nimi zrobic w czasie tego cudownego czasu. Jest to wielki problem a szczegolnie tu w Stanach. Wyslanie dziecka na kolonie kojarzy sie kazdemu z kupa pieniedzy, polkolonie i owszem sa, ale i one kosztuja nie malo. Gdyby nie to, ze pracuje tam gdzie pracuje, nie wiem czy byloby nas stac na jakiekolwiek atrakcje wakacyjne dla naszego dziecka. I tu to mam duzo szczescia. Ze wzgledu na pracownicza znizke, polkolonie nie kosztuja majatku, a moja corka tak sie dobrze bawi, ze nie mysli o powrocie do domu.
Ten camp (owe polkolonie) wyglada troche inaczej niz wiekszosc z nich. Kasia mogla sobie wybrac klasy, w ktorych chcialaby brac udzial. Co tydzien co innego i do tego rano inne zajecia a po poludniu inne. Poniewz mamusia lubie robotki reczne, coreczka nie ma wyjscia i musiala wybrac kursy robotkowe. Dzieci na zasadzie zabawy ucza sie roznych ciekawych rzeczy.
W pierwszym tygodniu  popoludniu Kasia piekla desery. Przepis z campu zrobil furrore na przyjeciu u znajomej (ale sie chwale. Co nie? Ale co! Dumna ze mnie matka).
Natomiast rono bylo malowanie farbami wodnymi. Kazdego dnia, Kasia przynosila inny obrazek. Powiem szcezrze, ze bylam zaskoczona koncowymi efektami. Same osadzcie:
Pierwszego obrazka nie zdarzylam obfocic, maz zabral do pracy.
Tematem dnia byla symetria

 Na podstawie opowiadania dzieci mialy namalowac smoka, bohatera opowiesci

 Wyobraz sobie, ze jestes mniejsza niz biedronka, namaluj swiat widziany swoimi malutkimi oczami

 Dzungla i jej mieszkancy

 Tak mi sie podobaly Kasi obrazy, ze oprawilam w ramki i zdobia sciany w moim pokoju w pracy. Moge je podziwiac codziennie.